Recensie: Agnes van Overveld – Windkracht 6

Het is alweer een paar weken geleden dat ik een mailtje in mijn inbox vond van Agnes van Overveld, auteur van Windkracht 6. In december 2015 heeft ze dit boek, haar debuut, met naar eigen zeggen ‘Inspirerende verhalen over vriendschap en doorzettingsvermogen’ uitgebracht en ze had nu de vraag of ik het wilde recenseren. Via social media heb ik de totstandkoming van dit boek al vanaf een vroeg stadium mogen volgen, een bijzondere blik in de wereld van het publiceren van in het bijzonder je eerste boek. Vanwege mijn verblijf in Zürich zag ik eerst echter wat problemen, maar dat was na een seconde voorbij want ik wist: dit boek wil ik lezen, over dit boek wil ik schrijven. Samen vonden we dan ook een goede oplossing waarbij visite het boek mee naar hier zou nemen, waarna ik er vervolgens in een paar dagen doorheen zou vliegen.

Doorheen zou vliegen… Dat ligt al een tipje van de sluier op betreffende wat ik van het boek vond. Eerst even een stukje over de inhoud: Agnes is in de bloei van haar leven als ze getroffen wordt door een hersenvliesontsteking. De restverschijnselen zijn heftig en houden lang aan, waardoor ze haar betaalde baan niet meer kan continueren. Vastbesloten toch aan de slag te blijven, zoekt ze echter naar vrijwilligerswerk en komt zo in contact met Ria, die vanaf haar zestiende blind is. Er ontwikkelt zich een hechte en bijzondere vriendschap, die in het eerste deel van het boek aan de hand van grappige maar ook ontroerende anekdotes wordt besproken. In het tweede deel van het boek is Agnes aan het woord over haar levensloop, beperkingen maar bovenal kansen en in het derde deel wordt eenzelfde portret opgetekend, maar dan over Ria’s verhaal.

Doorzetten na tegenslagen, niet bij de pakken neer gaan zitten en bovenal kansen zien waar een ander alleen de nadelen van een situatie inziet: inspireren, dat doet Windkracht 6 zeker. Ik heb al eerder aangegeven graag boeken te lezen die iemands leven beschrijven of op een andere wijze een dagboekelement hebben, omdat ik graag een kijkje in iemands leven neem om zo van anderen te kunnen leren. Ondanks dit persoonlijke karakter en de liefde en geluk die uit elke zin spatten, behoudt Windkracht 6 echter ook een afstand waardoor het boek prettig leesbaar blijft. Het is erg knap hoe deze dunne lijn tussen emotie en professionaliteit stand houdt.

Recensie: Marion Pauw – We moeten je iets vertellen

Ze is bekend van bestsellers als Daglicht en Jetset die een prominente plaats innemen in menig boekhandel: Marion Pauw. Ze heeft diverse literaire thrillers geschreven en een veel gehoorde naam. Maar ik had nog nooit iets van haar gelezen! Daar moest natuurlijk verandering in komen. Ik begon met het onlangs verschenen We moeten je iets vertellen.

Kathelijne is een jonge, hippe schrijfster in Amsterdam. Na het succes van haar debuutroman In de naam van God, waarmee ze overigens de woede van het gelovige dorp waar ze is opgegroeid op haar hals heeft gehaald, was haar tweede boek misschien niet zo’n succes – maar met haar volgende boek staat ze er weer hoor! Het enige probleem is: ze komt niet echt aan schrijven toe. Ze heeft het te druk met haar minnaar, van wie ze ook nog eens zwanger is geraakt. Hij brengt haar er toe abortus te plegen, een heftige gebeurtenis die het begin blijkt te zijn van een heel nieuw hoofdstuk over haar verleden.

Dit hoofdstuk wordt ook gelijk het onderwerp van haar nieuwe roman. Wat ze al op papier had staan voor haar derde boek wordt overboord gegooid en ze start met het onderzoeken van de cryptische boodschappen die ze aan zichzelf schrijft in haar slaap. Het brengt haar terug naar haar geboortedorp, waar ze niet bepaald om haar bezoek staan te springen. Ondertussen zit ze nog steeds met haar minnaar, de abortus, een affaire binnen de affaire en is ze – tot haar eigen grote frustratie– emotioneel incontinent. Oh, en ze wordt bovendien ook nog bedreigt. Maar dat zal wel zo’n gek van de kerk zijn, dus daar maakt ze zich nog het minst bezorgd om.

Recensie: Isa Hoes – Toen ik je zag

Sommige boeken móet je gelezen hebben. Omdat het een klassieker is bijvoorbeeld, of omdat een boek zoveel publiciteit heeft gegenereerd dat je eenvoudigweg zelf wilt ervaren of dit terecht was. Toen ik je zag was zo’n boek, wat ook wel bleek uit de enthousiaste reacties die ik via Twitter kreeg na de aanschaf van dit boek. Hieronder mijn mening over dit veelbesproken boek!

Je grote liefde, vader van twee kinderen, pleegt zelfmoord. Het is één van de meest verschrikkelijke dingen die een mens kan overkomen. Als je dan ook eens beide een bekende Nederlander bent, is het niet alleen een immens verdriet wat je moet verwerken – nee, alles wat je doet ligt ook nog eens onder een vergrootglas en heel het land kijkt mee.

Des te knap dat Isa Hoes het aandurfde Toen ik je zag te schrijven over haar man Antonie Kamerling. In deze (auto)biografie vertelt ze zowel haar eigen levensverhaal als dat van haar man. Hoe ze opgroeiden, elkaar leerden kennen, verliefd werden, carrière maakten en kinderen kregen. Maar ook hoe zwaar het soms was en hoe het dat steeds meer werd, met uiteindelijk het overlijden van Antonie.

Recensie: Mariëtte Middelbeek – Crash

Mariëtte Middelbeek is niet alleen bekend van chicklits zoals Crash, ook heeft ze een aantal jeugdthrillers op haar naam staan. Een naam die ik telkens weer voorbij zag komen! Vandaar dat ik nieuwsgierig raakte en een boek van haar kocht. Hieronder vertel ik wat ik er van vond, maar om alvast een tipje van de sluier op te lichten: een volgend boek van haar staat al in de kast!

Net getrouwd, de familieboerderij die je samen met je man gaat runnen helemaal ingericht naar jullie smaak en een kindje op de planning: Daphne heeft het helemaal voor elkaar met haar geliefde Maarten. Het noodlot slaat echter toe en Maarten komt om bij een auto-ongeluk. Daphne verliest in één klap al haar zekerheden en probeert de gaten op te vullen met wijn. Dat dit slechts een tijdelijke oplossing is ontdekt ze echterook, waarop Daphne besluit haar jeugddroom alsnog te gaan verwezenlijken.

Die jeugddroom is het avontuur opzoeken in de grote stad. Daphne voegt de daad bij het woord, zoekt een leuk appartementje en verhuist naar Amsterdam. Ver weg van de herinneringen aan Maarten, maar ook ver weg van haar vertrouwde omgeving en hechte familie. Gelukkig ontwikkelt ze al gauw een goede vriendschap met haar huisbaas Judy en collega Liz. Maar dan doet ze een ontdekking die haar leven opnieuw op zijn kop zet…

Recensie: Sophie Kinsella – Wat spook jij uit?

De vierde week van de themamaand ‘Chicklit’ stond in het teken van de losse titels uit de pen van Sophie Kinsella. Ter ere hiervan een extra recensie over één van deze boeken op de woensdag! Het betreft het boek Wat spook jij uit? – een verhaal met een erg origineel en verrassend plot. Lees hieronder hoe het, ondanks scepsis vooraf, mijn hart won!

Op de begrafenis van haar oudtante, wordt het Lara even te veel en ze hoort stemmen. Of is het echt haar oudtante Sadie die bij haar rondspookt? Ze kan haar rust nog niet vinden vanwege een verdwenen ketting en Lara besluit haar hierbij te helpen. Nog niet gemakkelijk met enigszins vreemde ouders,  een rijke en succesvolle oom, een eigen bedrijfje dat op instorten staat en daar bovenop een net verbroken relatie.

Deze zoektocht leidt haar langs onder andere een verpleeghuis en een kerk met bizarre tussenstops onderweg. Bovendien zorgt de aanwezigheid van haar oudtante voor bijzondere situaties. Een willekeurige man mee uit vragen, dansen in een authentieke charlestonjurk en zich opmaken als een meisje uit de jaren twintig? Lara’s leven wordt een stuk interessanter nu Sadie een stuk van de regie op zich heeft genomen!

Recensie: Cami Walker – 29 geschenken

Via een collega kwam ik in aanraking met dit boek: ik denk niet dat ik het zelf direct uit het schap zou hebben gepakt. Altijd op zoek naar een nieuwe schrijver of leuk genre greep ik de kans om 29 geschenken van Cami Walker te lezen echter meteen aan. Was dit boek ook echt een geschenk uit de hemel? Zelden had ik zulke dubbele gevoelens over een verhaal!

Je zit in de bloei van je leven, hebt een goede baan en een leuke man, maar loopt al een tijdje rond met vage klachten. Uiteindelijk wordt de diagnose Multiple Sclerose (MS) gesteld, een auto-immuunziekte waarbij het lichaam de eigen zenuwen aanvalt. Het overkwam de destijds vijfendertigjarige Cami Walker uit Amerika. In 29 geschenken beschrijft ze in welk diep dal ze viel door haar chronische ziekte, maar bovenal hoe ze hieruit kwam door een ogenschijnlijk simpel concept: het geven.

Dankzij één van haar spirituele mentoren, een Afrikaanse medicijnvrouw genaamd Mbali, komt Walker in aanraking met de 29 dagen geefuitdaging. Het idee is even simpel als doeltreffend: iedere dag iets weggeven, juist dat wat je denkt niet te kunnen missen, zodat je leert te denken in termen van overvloed in plaats van die van schaarste. Juist voor Cami, die door haar ziekte, vooral bezig is met alles wat ze moet missen blijkt het een schot in de roos te zijn. In 29 hoofdstukken neemt ze de lezer mee in de 29 geschenken van haar reis naar een open hart.

Recensie: Jane Fallon – Op de man af

De thermometer geeft tropische temperaturen aan en her en der krijgen de eerste mensen vakantie: de zomer is nu echt aangebroken! Een uitstekend moment om er eens lekker een boek bij te pakken. Voor vrouwen vaak een zogenaamde ‘chicklit’, met genoeg liefde en drama voor tien en altijd een happy end! Eindigt het ook zo vrolijk met hoofdpersonage Helen uit Jane Fallons ‘Op de man af’?

Van kwaad tot erger gaat het in deze chicklit met hoofdpersoon Helen: al vier jaar heeft ze een minnaar, maar als deze zijn vrouw eindelijk voor haar verlaat bleek het gras groener te zijn geweest aan de overkant. Zijn buikje, grijze haren en dominante gedrag vallen haar pas op als hij zijn intrek heeft genomen in haar appartement en iedere dag van haar is, niet alleen de gestolen uurtjes als hij ‘squashte’ of ‘over moest werken’. Hoe meer hij zich in haar leven mengt, hoe duidelijker het haar wordt: ik wil niet oud worden met deze man!

Nu had ze hem natuurlijk de deur kunnen wijzen, maar dat zou geen leuk boek op hebben geleverd. In plaats daarvan probeert ze haar minnaar weer in de armen van zijn voormalige geliefde te drijven. Dit gaat niet zonder slag en stoot en in de tussentijd werkt ze zich nog een aantal keer flink in de nesten.

Recensie: Kluun – Haantjes

We kennen Kluun allemaal: is het niet van zijn boeken Komt een vrouw bij de dokter en De Weduwnaar of juist het grappige ‘Help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt!’, dan wel van zijn optredens op televisie. Ook Haantjes is een op zijn eigen leven gebaseerd boek, maar dan eentje van voor de tijd van Komt een vrouw bij de dokter.

Het is 1998 en er komt een groot evenement naar Amsterdam: de GayGames, een soort Olympische Spelen voor homoseksuelen. Stijn en Frenk proberen hier met hun bedrijf Merk in Uitvoering slim op in te spelen. Na een tip van een vriend die goed bekend is met de gayscene kopen ze voor vele duizenden euro’s aan bedrukte vlaggen, t-shirts en fluitjes in om te verkopen aan toeristen. Dan maken de GayGames hun entree in de hoofdstad.

De heren komen voor diverse problemen te staan. Het weer werkt niet mee, de afspraken met andere zakenlui zijn niet zo transparant als de bedoeling was en nog meer tegenslagen komen op hun pad. Hoe gaan ze hier nog het beste van maken om het verlies zo veel mogelijk te beperken?

Haantjes leest als een trein. Met een kleine tweehonderd bladzijdes en een vlotte schrijfstijl ben je in een paar uurtjes wel door het boek heen. De gebeurtenissen wisselen elkaar in rap tempo af, waardoor het boek niet instort. Hoe bizar het verhaal soms ook klinkt, in alle eenvoud en logica kun je een heel eind meegaan met de gedachtekronkels van Stijn en Frenk.

Recensie: Chantal van Gastel – Zwaar verliefd!

Chantal van Gastel is sinds haar debuut ‘Zwaar verliefd!’ in 2008, al gauw een grote naam geworden in de Nederlandse chicklitwereld. Ontzettend slecht dat ik nog niets van haar had gelezen dus! Toen ik het boek tegenkwam twijfelde ik dan ook geen seconde. Hieronder vertel ik of de hoge verwachtingen waar zijn gemaakt.

Isa is op haar jonge leeftijd al werkzaam als dierenarts. Omdat ze altijd druk is geweest met studeren en werken, schoten andere dingen er vaak bij in. Mannen bijvoorbeeld, of koken en sporten. De passie die ze voor haar werk voelt, maakt alles voor haar goed. Maar wat gebeurt er als haar persoonlijke leven en haar beroep zich vermengen? Dat merkt Isa als droomman Ruben met zijn doodzieke hond bij haar in de kliniek komt.

In één klap is Isa verliefd. Maar zo’n knappe vent… Die ziet vast niets in haar. Om daar wat aan te veranderen gooit ze het roer totaal om. Tijdens de laatste shopsessie met haar vriendinnen kon ze in de reguliere winkels geen passende kleren meer vinden, dus er moeten kilo’s verdwijnen. Ze gaat fanatiek aan het sporten, eet gezond en doet alle snoep en koek de deur uit. Langzaam maar zeker begint ze te geloven dat Ruben haar ook leuk vindt. Waarom draaien ze dan zo om de hete brij heen?

Recensie: Michel van Egmond – Kieft

Naast de specials die deze maand iedere woensdag zullen verschijnen, blijf ik natuurlijk ook recensies plaatsen op de zaterdag. Vandaag recenseer ik Kieft, de door Michel van Egmond geschreven biografie over Wim Kieft. Ik mocht als prijs van een schrijfwedstrijd een boek uitkiezen, ik koos voor Kieft omdat mijn ouders het graag wilden lezen. Zelf zou ik het niet zo gauw gekozen hebben, maar trots als ik was op mijn prijs ben ik het natuurlijk toch gaan lezen. Benieuwd hoe het bevallen is? Dat lees je hieronder!

Van een roemrijke voetbalcarrière door heel Europa naar jezelf onzichtbaar maken omdat er drugsdealers achter je aan zitten: er is de laatste tijd veel gesproken over het bewogen leven van Wim Kieft. Zijn levensverhaal is door Egmond opgetekend in de biografie Kieft.

Het boek heeft de lesmethode van de Narcotics Anonymous als leidraad. Aan de hand van vragen die (ex-)verslaafden beantwoorden om hen van de drugs af te halen en houden, wordt het leven en de gedachtegangen van Kieft besproken. Het boek is aangevuld met anekdotes , korte verhaaltjes over bijzondere ontmoetingen of hoogte- en dieptepunten uit zijn carrière. Niet alleen de lesmethode van de Narcotics Anonymous komt regelmatig terug, ook de meetings van deze organisatie zijn een belangrijk onderdeel. Kieft bezoekt ze dagelijks om zijn leven op de rit te houden. Afgewisseld met momenten uit het nu, waarin de hoofdpersoon samen met de schrijver naar bijvoorbeeld schnabbels gaat, krijg je een volledig beeld van het leven van Wim.